Abstract:
Güvenlik sektörü çalışanlarının bireysel düzeydeki eylemlerinde istikrarlı ve güvenilir çalışanlar olmaları, bununla birlikte kabul edilebilir ölçülerde risk almaları sektörün geleceği ve toplumun güvenliği için önemli bir konu olarak düşünülebilir. Bu araştırma ile güvenlik sektörü çalışanlarının performansları ile risk alma eğilimleri arasındaki ilişkinin belirlenmesi amaçlanmıştır. İlişkisel tarama yöntemi kullanılan araştırmanın çalışma grubunu bir güvenlik kuruluşunun Türkiye’nin çeşitli illerinde görev yapan 662 yetişkin çalışanı oluşturmaktadır. Katılımcıların 642’si (%97) erkek, 20’si (%3) kadındır. Çalışma grubu yaşları 23 ile 56 arasında değişen yetişkinlerden oluşturulmuş ve yaş ortalaması 34,62’dir. Araştırma sürecinde veriler katılımcının bilgisayar sistemi ile risk alma tercihi (RISIKO) testine tabi tutulması ve eş zamanlı olarak katılımcıya ilişkin bilgi toplama formunun personel özlük dosyalarından faydalanılarak amir tarafından doldurulması yoluyla toplanmıştır. Verilerin analizinde Çok Bağımlı Değişkenli Varyans Analizi (MANOVA) ve bağımsız değişkenlerin bağımlı değişken üzerinde etkisini belirlemek amacıyla post-hoc testlerden biri olan Tukey testi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda risk alma eğilimlerine göre; yönetici yetkinlik puanlarının ve yönetici güvenirlik puanlarının anlamlı düzeyde fark gösterdiği bulunmuştur. Ancak disiplin ceza durumu ve ödül durumu ile kurs ve tazeleme eğitimi başarısı açısından anlamlı bir fark bulunamamıştır.
